இறந்து விடு,யோகியே இறந்து விடு.(நூல் அறிமுகம்)

ஓஷோ வின் 'DIE O YOGI DIE ' என்ற புத்தகம்.
(TALKS ON GREAT TANTRA MASTER, GORAKH)

ஸ்ரீ கோரக்கநாதர் என்றும் கோரக்க சித்தர் என்றும் அழைக்கப் படும் அந்த மாபெரும் ஞானியின் நூல் ஒன்றினைப் பற்றிப் பேச வரும் ஓஷோ எவ்வளவு விறுவிறுப்பாகத் தனது உரையைத் தொடங்கி இருக்கிறார் பாருங்கள்.

'வானத்தைப் போல விரிந்து கிடக்கும் இந்து மதத்தின் பரப்பில், அதிக பட்சம் ஒளி வீசும் நட்சத்திரங்களில் பன்னிரண்டு பேரைக் குறிப்பிடச் சொன்னால் நீங்கள் யார் யாரைக் குறிப்பிடுவீர்கள்?' என்று சுமித்ரனந்தன் பண்ட என்ற இந்திக் கவிஞர் ஓஷோவைக் கேட்கிறார்.

'இந்து மத வானம் ஏகப் பட்ட நட்சத்திரங்களால் ஜொலிப்பது.இதில் யாரை விடுவது,யாரைச் சேர்ப்பது?இந்தப் பட்டியலைக் கொடுப்பது மிகவும் சிரமமான வேலை ' என்று கூறி விட்டு நீண்ட நேரம் சிந்தித்த பின்னர் ஓஷோ இவர்களைச் சொன்னாராம்.
'கிருஷ்ணா,பதஞ்சலி, புத்தர்,மகாவீரர்,நாகர்ஜுனர்,ஆதிசங்கரர், கோரக்கநாதர்,கபீர்,குருநானக், மீரா,ராமகிருஷ்ணர்,ஜே .கிருஷ்ணமூர்த்தி.'

சுமித்ரனந்தன் பண்ட விடவில்லை.

'ஏன் ஸ்ரீ ராமரை விட்டு விட்டீரகள்?' என்று கேட்கிறார்.

'பன்னிரண்டு பேரைத்தான் தேர்ந்தெடுக்க வேண்டும் என்பதால் நான் நிறையப் பேரை விட வேண்டியதாக இருந்தது.அதனால் அசலான,சுயமான பங்களிப்புச் செய்தவர்களையே பட்டியலிட்டேன்.ஸ்ரீராமர் ,கிருஷ்ணரைக் காட்டிலும் சுயமான பங்களிப்பு இந்து மதத்திற்குச் செய்யவில்லை.அதனாலேயே இந்துக்கள் கிருஷ்ணரையே பூரண அவதாரம் என்று கருதுகிறார்கள், ராமரை அல்ல' என்கிறார் ஓஷோ.
'சரி ஏழே பேரைத் தேர்ந்தெடுக்கச் சொன்னால் இதில் யார் யாரைச் சொல்வீர்கள்?'என்று கேட்கிறார் அந்த இந்திக் கவிஞர்.
ஓஷோ இந்த இரண்டாவது பட்டியலைக் கொடுக்கிறார்.
'கிருஷ்ணா,பதஞ்சலி,புத்தர்,மகாவீரர்,சங்கரர்,கோரக்கநாதர்,கபீர்'
கவிஞர் இதற்குச் சும்மா தலையாட்டி விடவில்லை .
'பன்னிரண்டு பேரில் ஐந்து பேரை விட்டிருக்கிறீர்களே ,அதற்கு ஏன் என்று காரணங்கள் சொல்ல முடியுமா?'
அதற்கு ஓஷோ சொன்ன பதிலில்தான் ஓஷோவின் ஆழமான சிந்தனையின் அற்புதங்கள் நமக்குப் புரிகிறது.
'நாகார்ஜுனர் புத்தருக்குள் அடங்கி விடுகிறார்.புத்தர் விதை என்றால் நாகார்ஜுனர் அது முளைத்து வந்த மரம்.புத்தர் கங்கை நதியின் மூலம் என்றால் நாகர்ஜுனர் அதனுடைய பல புண்ணிய படித்துறைகளில் ஒன்றே.
எதனை வைத்துக் கொள்ளலாம் என்று முடிவெடுக்கும் நிலையில் மரத்தை விட விதையை வைத்துக் கொள்வதே சிறப்பு.விதையிலிருந்து இன்னுமே பல மரங்கள் முளைத்துத் தழைத்து வளரும்.
கிருஷ்ணமூர்த்தியும் புத்தருக்குள் அடக்கம்.கிருஷ்ணமூர்த்தி புத்தரின் இன்றைய பதிப்பு.'உனக்கு நீயே ஒளியாக இரு ' என்ற புத்தரின் பழைய சூத்திரத்திற்கு இன்றைய மொழியில் இருக்கும் விரிவுரை.
ராமகிருஷ்ணரை எளிதாக கிருஷ்ணரில் அடக்கி விடலாம்.
மீராவையும்,குருநானக்கையும் கபீரில் கரைத்து விடலாம்.அவர்கள் இருவரும் கபீரின் இரண்டு கிளைகளே ஆவர்.கபீரின் ஆண் அம்சம் குருநானக்கின் வெளிப்பட்டத்தைப் போல அவரது பெண் அம்சம் மீராவாய் ஆனது.
இப்பிடித்தான் நான் ஏழு பேர்ப் பட்டியலைச் சொன்னேன்' என்கிறார் ஓஷோ.
'சரி,இந்த ஏழு பேரை ஐந்து பேராகச் சுருக்குங்கள்!' என்கிறார் பண்ட.
ஓஷோ அதற்கும் விடை அளிக்கிறார்.
'கோரக்கநாதர் மூலவேர்.அதனால் கபீரை அவருள் அடக்கலாம்.அதே போல் சங்கரரைக் கண்ணனுக்குள் கண்டு விடலாம் .'
'இன்னும் நான்கு பேராக ஆக்கினால்?'
'மகாவீரரையும் புத்தருக்குள் தரிசித்து விடலாம்.எனவே இறுதியாக எஞ்சியது நான்கு பேர்.'என்கிறார் ஓஷோ.
'சரி மூன்று பேராக.....'
'அது இனி நடக்கவே நடக்காது ,கவிஞரே !' என்கிறார் ஓஷோ.
'இவர்கள் நான்கு பேரும் நான்கு திசைகளைப் போல.

கால,வெளியின் நான்கு பரிமாணங்களைப் போல.

தெய்வம் ஒன்றாக இருந்தாலும் அதற்குக் கரங்கள் நான்கு.இந்த நான்கு பேரில் யாரை விட்டு விட்டாலும் அது தெய்வத்தின் நான்கு கரங்களில் ஒன்றை வெட்டுவதாகும் அதனை நான் செய்யத் தயாராக இல்லை.
இதுவரை உடைகளைக் களையச் சொன்னீர்கள்.செய்ய முடிந்தது.இப்போது அங்கங்களையே வெட்டச் சொல்கிறீர்கள்.அந்த வன்முறைக்கு நான் ஒப்ப மாட்டேன் !' என்று கூறி விடுகிறார் ஓஷோ.
ஸ்ரீ கிருஷ்ண பரமாத்மா,புத்த பகவான், பதஞ்சலி முனிவர்,கோரக்கநாதர் என்று, எல்லையற்ற இந்திய ஞானிகளின் சாராம்சத்தை எல்லாம் இந்த நான்கு மகா ஞானிகளிடம் தரிசிக்க முடியும் என்று கூறும் ஓஷோ கோரக்க சித்தரைப் பற்றித் தனது கடைசி நாட்களில் உரை நிகழ்த்தியத்தின் வடிவமே இந்தப் புத்தகம்.

இனிப் புத்தகத்தில் இருந்து...
'ஆத்மாவில் மையம் கொண்டிருங்கள்.அதைப் பற்றிய விவாதங்களை வலியுறுத்தாதீர்கள்.'-இது கோரக்க சித்தரின் சூத்திரம்.
இதற்கு ஓஷோவின் விரிவுரை:
-ஆன்மா (இருப்பு,BEING) என்பதே உண்மை.அது வெறுமனே கண்ணாடி.அதன் மேல் 'நான்' என்ற அகந்தை எதனைப் பதிகிறதோ அதனை அது பிரதிபலிக்கிறது.நான் இஞ்சினியர் என்று நீ எண்ணினால் அது உன்னை இஞ்சினியராகக் காட்டும்.நான் டாக்டர் என்று நினைத்தால் அது உன்னை டாக்டராகக் காட்டும்.நீ எதனை மனதில் பதிகிறாயோ அதுவாகவே நீ ஆகி விடுகிறாய்.சமயங்களில் நீ எதிர்பாராமலேயே ஒரு விபத்தைப் போலவும் உனது பிம்பம் உருவாகி விடும்.

கூச்ச சுபாவம் உள்ளவன் அவன்.முதல் தடவையாகக் கல்வி கற்க ஆக்ஸ்ஃபோர்ட் பல்கலைக் கழகத்துக்குள் வருகிறான்.அங்கிருந்த எழுத்தர் அவனிடம் 'நீ என்ன பாடம் படிக்க விரும்புகிறாய்?'என்று கேட்க அவன் 'THEOLOGY' என்று கூற, எழுத்தர் அவன் சொன்னதை '
GEOLOGY ' என்று புரிந்து கொண்டு படிவத்தில் நிரப்புவதைப் பார்த்தும் இவன் ஒன்றும் சொல்லாமல் இருந்து விடுகிறான்.நம் ஆள்தான் கூச்ச சுபாவம் உள்ளவனாயிற்றே!
அது மட்டுமல்ல ஆறு வருடங்கள் கழித்துத் தேர்வுகளில் தங்கப் பதக்கம் வாங்கும் அளவுக்கு மதிப்பெண்கள் பெற்று உலகப் புகழ் பெற்ற மண்ணியல் துறை விஞ்ஞானியாக ஆகிறான்!
கடவுளைப் பற்றிப் படிக்கப் போனவன் வாழ்க்கை முழுதும் மண்ணைப் பற்றி ஆராய்ந்து கொண்டிருக்கிறேன் என்று பின்னாளில் அவன் சொல்கிறான்.

எனவே நீ யார் என்று,யார் அல்லது எது தீர்மானிக்கிறது?

ஆழ்ந்த உறக்கத்தில் நீ இஞ்சினியரோ, டாக்டரோ வணிகரோ இல்லை.
பிறப்புக்கு முன்,இருந்தது யாரோ அதுதான் நீ.
கருவாக உன் தாய் வயிற்றில் இருந்ததுதான் நீ .
இறப்புக்குப் பின் நீ யாராக இருக்கப் போகிறாயோ அதுதான் நீ.
மீதி அனைத்து 'நீ'' களும் விபத்துக்களே.
அந்த உண்மையான ஆன்மாவில் மையம் கொண்டிரு என்கிறார் கோரக்கர்.

சூத்திரத்தின் இரண்டாம் வரி: 'அதைப் பற்றிய விவாதங்களை வலியுறுத்தாதீர்கள்'

ஓஷோ:

--விடிந்து கொண்டிருந்தது. பசுமையாக விரிந்து பரந்திருந்த அந்தப் பாதாம் மரத்தில் காலைப் புத்துணர்ச்சியுடன் ஓடி விளையாடத் தயாரானது ஒரு அணில்.அப்போது அதனருகில் வந்து அமர்ந்தது ஆந்தை ஒன்று.
அணிலிடம் ஆந்தை கேட்டது.
'ஓ அணிலே! இரவு வரப் போகிறது.நான் ஓய்வெடுக்க வேண்டும்.இந்த மரம் வசதிப் படுமா?'
அணிலுக்குப் புரியவில்லை.பளபளவென்று விடிந்து கொண்டிருக்கும் காலைப் பொழுதை இரவு என்று தப்பாகச் சொல்கிறதே ஆந்தை என்று அதனிடம் உண்மையைச் சொல்வோம் என்று எண்ணியது.
'மன்னிக்கவும்,ஆந்தையாரே.இது இரவு அல்ல. பகல் பொழுது!'
'வாயை மூடு.உளறாதே,எனக்குத் தெரியும்.இது இரவுதான்.வெளியே இருண்டு கொண்டு வருகிறதே ,உன் கண்ணுக்குத் தெரியவில்லை?' என்று கோபமாகக் கத்தியது ஆந்தை.
ஆந்தையின் சிலிர்த்துக் கொண்ட சிறகுகளைப் பார்த்துப் பயந்து போன அணில் இதனிடம் நமக்கேன் வம்பு என்று எண்ணிக் கொண்டு 'ஆம்,ஆந்தையே நீங்கள் சொல்வதுதான் சரி.இது இரவுதான் 'என்று சொல்லி விட்டு நகர்ந்தது.

பகலில் கண் தெரியாததினால்,கண்களை மூடிக் கொண்ட ஆந்தைக்கு அது இரவுதான்.கண்களைத் திறந்து பார்க்கும் அணிலுக்குத்தான் கதிரொளி தெரியும்.

காலைச் சூரியனைப் பற்றி ஆந்தையிடம் விவாதம் நடத்தி என்ன பயன்?

உட்புறமாகக் கண்களைத் திறந்து பார்ப்பவர்களுக்குத்தான் ஆத்ம உணர்வு விளங்கும்.அகக் கண்களை மூடி வைத்திருப்பவர்களிடம் விவாதத்தில் ஈடுபடுவது வீண் வேலை.அந்த நேரத்தில் தியானத்தில் அமருங்கள் என்கிறார் கோரக்கர்.
***************************************************

முல்லா நஸ்ருதீன் ஒரு கடை முதலாளியிடம் வேலைக்குச் சேரச் சென்றார்.அந்த முதலாளி ஒரே ஒரு நிபந்தனை விதித்தார்.
'முல்லா,எழுதப் படிக்கத் தெரிந்தவர்களைத்தான் நான் வேலைக்கு வைத்துக் கொள்வேன்'
'அப்படியா.எனக்கு எழுதத் தெரியும்.ஆனால் படிக்கத்தான் தெரியாது!' என்றார் முல்லா.
'அடே!இதுவரை நான் கேள்விப் படாத விஷயமாக இருக்கிறதே!எங்கே எழுதுங்கள் பார்ப்போம்' என்று முல்லாவிடம் கடை முதலாளி இரண்டு தாள்களையும், பேனாவையும் நீட்ட முல்லா ஏதேதோ யோசித்து,யோசித்து எழுதித் தள்ளினார்.பிறகு தான் எழுதியதை முதலாளியிடம் பவ்யமாக நீட்டினார்.
ஆவலுடன் வாங்கிப் பார்த்த முதலாளிக்கு முல்லா கிறுக்கித் தள்ளி இருந்தது என்னவென்றே புரியவில்லை.
'என்ன எழுதி இருக்கிறீர்கள்,முல்லா.நீங்கள் எழுதியதை நீங்களே படித்துச் சொல்லுங்கள் பார்ப்போம்' என்று தாள்களை முல்லாவிடமே நீட்டினார்.
'நான்தான் முதலிலேயே சொன்னேனே முதலாளி.எனக்கு எழுதத்தான் தெரியும் படிக்கத் தெரியாது!'
ஓம் கோரக்கநாதாய நமஹ!